یکی از تعالیم و آموزه‌های اجتماعی اسلام حق همسایه و چگونگی تعامل با همسایگان است که بسیار مورد تأکید و سفارش است. از همسایه و هسایگان در متون دینی با عنوان «جار» و «جوار» یاد شده است.

بر اساس روایات حتی تا چهل خانه از هر طرف به عنوان همسایه به شمار می‌آیند.

در مورد اهمیت حقوقی که دین‌مداران نسبت به همسایگان خود دارند از امام علی(ع) نقل شده که فرمودند: پیامبر اسلام(ص) آن‌قدر درباره‌ی همسایگان به ما سفارش کرد که ما گمان کردیم شاید دستور دهند که همسایگان از یکدیگر ارث ببرند!

در متون دینی، تعبیر به همسایه‌ی خدا هم دیده می‌شود که اشاره به مؤمنان خالصی دارد که در دنیا آن‌چنان پای‌بند به دستورات الهی بودند و اعمالشان چنان مورد رضایت خدای متعال بود که این رفتار آنان در قیامت چنان جایگاهی را برایشان فراهم کرد که گویی در همسایگی خداوند قرار دارند. کسانی؛ مانند صابران، انسان‌های با گذشت، انفاق کنندگان در راه خدا، افرادی که در تمام کارها فقط به خدا توکل دارند، کسانی که از ترس عذاب قیامت به درگاه الهی تضرع می‌کنند و ...