اولاً: یکی از پر اختلاف ‏ترین مسائل تاریخ زندگانی پیغمبر اسلام (ص)، اختلاف موجود در تاریخ ولادت آن بزرگوار می باشد که اگر کسی بخواهد همه اقوال را در این باره جمع‏آوری کند به بیش ازبیست قول می‏رسد.

عموم سیره نویسان اتفاق دارند که، تولد پیامبر گرامی در عام الفیل، سال 570 میلادی بوده است؛ زیرا آن حضرت به طور قطع، در سال 632 میلادی در گذشته است، و سن مبارک او 62 تا 63 بوده است. بنابراین، ولادت او در حدود 570 میلادی خواهد بود. اکثر محدثان و مورخان بر این قول اتفاق دارند که تولد پیامبر، در ماه ‏ربیع الاول بوده، ولی در روز تولد آن حضرت اختلاف دارند. معروف میان محدثان شیعه این است که آن حضرت، در روز جمعه، هفدهم ماه ربیع الاول، پس از طلوع فجر چشم به دنیا گشود، و مشهور میان اهل تسنن این است که ولادت آن حضرت، در روز دوشنبه دوازدهم همان ماه اتفاق افتاده است.[1]

ثانیاً: در روایات بسیاری آمده است که آخرِ روز دوشنبه و پنج شنبه، اعمال انسان بر پیامبر اکرم (ص) و امامان (ع) عرضه می‏گردد. لذا مناسب است که لحظه‏های آخر این دو روز، به حساب رسی کارها سپری گردد و توأم با استغفار باشد. سیره پیامبر (ص) این بود که روزهای دوشنبه و پنج شنبه روزه می‏گرفت. به آن حضرت گفته شد این کار براى چیست؟ فرمود: زیرا اعمال در روز دوشنبه و پنجشنبه به آسمان بالا مى‏رود و دوست دارم که عمل من در حالى که روزه‏دار باشم بالا رود.[2]

ثالثاً: از آنچه بیان شد روشن می شود که هیچ رابطه ای میان ولادت پیامبر و روزه روز دوشنبه وجود ندارد، بلکه روزه در روز دوشنبه، یک عمل مستحبی است که در سیره پیامبر (ص) و ائمه (ع) وجود داشته است.