لطفا صبرکنید
بازدید
9422
9422
آخرین بروزرسانی:
1392/03/29
کد سایت
fa26623
کد بایگانی
31845
نمایه
وظیفه دانشمندان در قبال علم و دانش خود
طبقه بندی موضوعی
عقل، علم، حکمت|عمل صالح|فضایل اخلاقی
اصطلاحات
علم ، دانش بشری
گروه بندی اصطلاحات
سرفصلهای قرآنی
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
وظیفه و مسئولیت کسانی که دستورات خدا را میدانند، چیست؟
پرسش
وظیفه و مسئولیت کسانی که دستورات خدا را میدانند، چیست؟
پاسخ اجمالی
در آموزههای دینی وظایفی برای دانشمندان در قبال دانشی که خداوند به آنها عنایت فرموده، بیان شده است، برخی از آنها چنین است:
۱. عمل کردن به دانش: امام علی(ع) به نقل از پیامبر اسلام(ص) فرمود: «... دانشمندان دو گونهاند: دانشمندى که به دانش خویش عمل کند نجات یافته است و دانشمندى که دانش خویش را رها کند تباه شود. همانا دوزخیان از بوى بد دانشمندى که به دانش خویش عمل نکرده، سخت آزرده شوند، و آنکه بیش از همه دوزخیان دچار پشیمانى و حسرت شود، فردى است که بندهاى را دعوت به خدا کند و آن بنده پاسخش دهد و خدا را اطاعت کند و به بهشت در آید، ولی آن کسی که او را دعوت کرده خدا را نافرمانى کند و به خاطر رها کردن دانش خویش و پیروى از هوا و هوس و نافرمانى خدا به دوزخ رود».[1]
همچنین امام علی(ع) میفرماید: «زکات علم، آموختن آن به کسی که نیازمند آن است و به سختی انداختن نفس در عمل به آن میباشد».[2]
۲. نشر و ترویج دانش: از ائمه اطهار(ع) روایت شده است: «هر گاه بدعتها ظاهر شد، بر فرد عالم واجب است که دانسته خود را آشکار کند. و اگر این کار را نکرد، نور ایمان از او سلب خواهد شد».[3]
۱. عمل کردن به دانش: امام علی(ع) به نقل از پیامبر اسلام(ص) فرمود: «... دانشمندان دو گونهاند: دانشمندى که به دانش خویش عمل کند نجات یافته است و دانشمندى که دانش خویش را رها کند تباه شود. همانا دوزخیان از بوى بد دانشمندى که به دانش خویش عمل نکرده، سخت آزرده شوند، و آنکه بیش از همه دوزخیان دچار پشیمانى و حسرت شود، فردى است که بندهاى را دعوت به خدا کند و آن بنده پاسخش دهد و خدا را اطاعت کند و به بهشت در آید، ولی آن کسی که او را دعوت کرده خدا را نافرمانى کند و به خاطر رها کردن دانش خویش و پیروى از هوا و هوس و نافرمانى خدا به دوزخ رود».[1]
همچنین امام علی(ع) میفرماید: «زکات علم، آموختن آن به کسی که نیازمند آن است و به سختی انداختن نفس در عمل به آن میباشد».[2]
۲. نشر و ترویج دانش: از ائمه اطهار(ع) روایت شده است: «هر گاه بدعتها ظاهر شد، بر فرد عالم واجب است که دانسته خود را آشکار کند. و اگر این کار را نکرد، نور ایمان از او سلب خواهد شد».[3]
[1]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 1، ص 44، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق.
[2]. «زَکَاةُ الْعِلْمِ بَذْلُهُ لِمُسْتَحِقِّهِ وَ إِجْهَادُ النَّفْسِ بِالْعَمَلِ بِهِ»؛ تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم، محقق و مصحح: رجائى، سید مهدى، ص 391، دار الکتاب الإسلامی، قم، چاپ دوم، 1410ق.
[3]. شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا(ع)، محقق و مصحح: لاجوردی، مهدی، ج 1، ص 113، نشر جهان، تهران، چاپ اول، 1378ق.
نظرات