لطفا صبرکنید
بازدید
11171
11171
آخرین بروزرسانی:
1397/05/29
کد سایت
fa85980
کد بایگانی
103444
نمایه
خبر برخورد پوزه سگ به ظرف ماستی در برخی سایت‌ها
طبقه بندی موضوعی
اثبات نجاست|بیشتر بدانیم
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
سگی را دیدم که از اتاقی درآمد و پوزه‌اش ماستی بود و در اتاق نیز ظرف ماستی وجود داشت. آیا آن ماست نجس است؟
پرسش
شخصی خدمت امام معصوم رسید و گفت که یک روز من در اتاقی را باز کردم، ناگهان سگی از اتاق بیرون پرید، و دیدم که پوزه سگ ماستی بود. سپس وقتی که به داخل اتاق رفتم، دیدم که یک کاسه ماست چکیده در آن‌جا است که اندازه یک پوزه سگ درون آن خالی است، حالا این ماست پاک است یا نجس؟ حضرت فرمود: پاک است، چون شاید سگ در جای دیگر پوزه‌اش را ماستی کرده و آن ظرف ماست هم جای دهان یک گربه در آن باشد؛ تو که خودت چیزی ندیدی، پس نجس نیست. نظر شما درباره این حدیث چیست؟
پاسخ اجمالی
در برخی پایگاه‌ها روایتی بیان می‌شود که بر اساس آن، موضوع پرسش در حضور امام معصوم(ع) رخ داده و حضرتشان حکم به طهارت داده‌اند.
در این زمینه باید گفت؛ بنابر تحقیق و جست‌وجو؛ چنین داستان ادعاشده‌‌ای را در منابع روایی معتبر نیافتیم، اما به هر حال، بر اساس مبانی فقهی و روایی؛ هر چیزی پاک است تا زمانی که یقین به نجاست آن پیدا شود؛[1] از این‌رو حتی اگر احتمال ضعیف داده شود که پوزه سگ در جای دیگری آغشته به ماست شده است، حکم به نجاست آن نخواهد شد؛ چنان‌که همین سؤال به شرح زیر از یکی از فقها پرسیده شده است:
« اگر سگى از خانه‌اى در آید و - مثلاً - دهانش به ماست آغشته باشد و در آن‌جا یک یا چند ظرف ماست باشد، ماست‌ها چه حکم دارند؟
جواب: به مجرد همین، به نجاست هیچ‌کدام نمی‌توان حکم کرد و بر اصل طهارت باقی‌اند».[2]
در این زمینه باید گفت؛ بنابر تحقیق و جست‌وجو؛ چنین داستان ادعاشده‌‌ای را در منابع روایی معتبر نیافتیم، اما به هر حال، بر اساس مبانی فقهی و روایی؛ هر چیزی پاک است تا زمانی که یقین به نجاست آن پیدا شود؛[1] از این‌رو حتی اگر احتمال ضعیف داده شود که پوزه سگ در جای دیگری آغشته به ماست شده است، حکم به نجاست آن نخواهد شد؛ چنان‌که همین سؤال به شرح زیر از یکی از فقها پرسیده شده است:
« اگر سگى از خانه‌اى در آید و - مثلاً - دهانش به ماست آغشته باشد و در آن‌جا یک یا چند ظرف ماست باشد، ماست‌ها چه حکم دارند؟
جواب: به مجرد همین، به نجاست هیچ‌کدام نمی‌توان حکم کرد و بر اصل طهارت باقی‌اند».[2]
[1]. ر. ک: حرّ عاملى، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج 3، ص 466 – 467، «بَابُ أَنَّ کُلَّ شَیْءٍ طَاهِرٌ حَتَّى یُعْلَمَ وُرُودُ النَّجَاسَةِ عَلَیْهِ...»، قم، مؤسسة آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409ق.
[2]. ر. ک: بهبهانی کرمانشاهى، آقا محمد على بن وحید، مقامع الفضل، ج 2، ص 313، قم، مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانى، چاپ اول، 1421ق.
نظرات
